Η συνωμοσία των μετρίων
* Άρθρο μου στην ιστοσελίδα Protagon.gr
Καλώς ήρθατε στο 1982. Κάπως έτσι έπρεπε να ξεκινάει το προσχέδιο νόμου για τις αλλαγές στην ανώτατη εκπαίδευση, που προωθεί η κυβέρνηση. Μόνο που αντί για την υπογραφή του τότε Υπουργού, φέρει την υπογραφή του σημερινού, Αριστείδη Μπαλτά. Δεν πρόκειται όμως για deja vu. Όσα διαβάσαμε, δυστυχώς, αποτελούν τις προτάσεις του Υπουργείου Παιδείας για το ελληνικό Πανεπιστήμιο του αύριο και ξεκαθαρίζουν στο μυαλό μας το πώς θέλουν στον ΣΥΡΙΖΑ να λειτουργεί η ανώτατη εκπαίδευση στη χώρα. Με τρεις λέξεις: Συντεχνιακά, μέτρια, ιδεοληπτικά.
Συντεχνιακά. Γιατί στην αιτιολογική έκθεση χαρακτηρίζει τα Συμβούλια Διοίκησης ως τον βασικό πυλώνα κατεδάφισης και κατασυκοφάντησης των ελληνικών ΑΕΙ, καταργώντας τα σε μια νύχτα. Αντί να αναζητήσει κάποια εναλλακτική για την αξιοποίηση όλων των επιφανών Ελλήνων επιστημόνων του εξωτερικού, που έδειξαν διάθεση να προσφέρουν στην Πατρίδα. Και την ίδια ώρα, η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας με ζήλο επαναφέρει τη φοιτητική συμμετοχή στις πρυτανικές εκλογές και δεν τολμά να εισάγει manager για τη διαχείριση των οικονομικών των Ιδρυμάτων, θεωρώντας πως ένας καθηγητής Φιλοσοφικής για παράδειγμα, μπορεί να κάνει οικονομικό προγραμματισμό και να φέρει έσοδα στο ίδρυμά του.
Μέτρια. Διότι η προωθούμενη αντιμεταρρύθμιση δεν παράγει ούτε κατά διάνοια την κουλτούρα της Αριστείας. Αντί να επιδιώκει, καταργεί την Αξιολόγηση των Πανεπιστημίων. Δεν διδάσκει τον συναγωνισμό ως μέσο της βελτίωσης των επιδόσεων των φοιτητών αλλά τους ενθαρρύνει να γίνουν αιώνιοι, επαναφέροντας το παλιό καθεστώς. Δεν στοχεύει στην επιβράβευση των καλύτερων, αλλά χαμηλώνει τον πήχη της αξίας απόκτησης ενός πτυχίου. Καταστρέφει το τελευταίο εθνικό κεφάλαιο αυτού του τόπου, τα καλά μυαλά. Υποτάσσοντάς τα στην κουλτούρα της μετριότητας.
Ιδεοληπτικά. Μιας και στο όνομα της ελεύθερης διακίνησης ιδεών, το νομοσχέδιο επαναφέρει το άσυλο της ανομίας, προσφέροντας στέγη σε όσους αντιλαμβάνονται την Ελευθερία ως ασυδοσία. Καταργώντας παράλληλα τα δίδακτρα στα μεταπτυχιακά, κάτι που θα οδηγήσει στο κλείσιμο πολλά προγράμματα. Σβήνει από τον χάρτη τα αγγλόφωνα τμήματα, αντί να στοχεύει στη διεθνοποίηση της ανώτατης εκπαίδευσης και την προσέλκυση ξένων φοιτητών. Και ευθυγραμμίζεται με τις πιο οπισθοδρομικές εμμονές στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, που χαρακτηρίζουν τεχνοφασισμό την ηλεκτρονική ψηφοφορία, επαναφέροντας τις σκηνές με τις σπασμένες κάλπες και τα επεισόδια στις πρυτανικές εκλογές. Την ώρα που για τη σύνδεση με την αγορά εργασίας και δημιουργία μεταπτυχιακών σε συνεργασία με επιχειρήσεις, ούτε λόγος.
Ποτέ τόσες διατάξεις, δεν μας γύρισαν τόσο πίσω. Ποτέ μια τόσο μεγάλη προσπάθεια συναίνεσης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, δεν ξηλώθηκε σε τέτοιο βαθμό από την επόμενη πολιτική ηγεσία. Ποτέ μια δήλωση δεν περιέγραψε καλύτερα την κατάσταση στα Πανεπιστήμια και τις αλλαγές που φέρνει το νέο νομοσχέδιο, όσο αυτή του μέλους του Συμβουλίου Διοίκησης του ΕΚΠΑ, Καθηγητή Αλέξανδρου Νεχαμά: «Η ελπίδα (πως η κατάσταση θα βελτιωθεί), απεδείχθη αφελής».
Δυστυχώς, όμως, εκτός από αφελείς -αν ψηφιστεί αυτό το νομοσχέδιο- στο Υπουργείο Παιδείας θα αποδειχθούν και επιβλαβείς για την ελληνική κοινωνία. Είναι στο χέρι όλων μας να αντιδράσουμε όσο είναι νωρίς. Ας μη συμβιβαστούμε στην κουλτούρα της μετριότητας που προσπαθούν να μας επιβάλλουν. Ας μη γκρεμίσουμε για ακόμα μια φορά, ό,τι ξεκίνησε να χτίζεται.
