Δε θα επιτρέψουμε την εξαφάνιση της φωνής των φοιτητών
Έχουμε χρέος να μην επιτρέψουμε την εξαφάνιση της φωνής των φοιτητών.
– Ποια αναμένεται να είναι η στάση της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ απέναντι στην εφαρμογή του νόμου; Θα εμποδίσετε την εφαρμογή του; Να περιμένει κανείς να προχωρήσετε σε περισσότερο ακραίες αντιδράσεις από όσο έχουμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια;
Νομίζω ότι αυτό το οποίο χαρακτηρίζει τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ όλα αυτά τα χρόνια είναι η υπευθυνότητα. Θα κινηθούμε με ψυχραιμία και συναίσθηση της κοινωνικής πραγματικότητας, εφαρμόζοντας στάση ευθύνης. Εκεί στο οποίο συμφωνούμε, συμφωνούμε και εκεί που διαφωνούμε, διαφωνούμε. Όμως στην εκπροσώπηση των φοιτητών στα όργανα διοίκησης δεν πρόκειται να αλλάξουμε ούτε τελεία από την πρόταση μας και να είναι όλοι σίγουροι πως θα διεκδικήσουμε την αλλαγή του με κάθε τρόπο. Θα συνεχίσουμε στην πρωτοπορία των ιδεών, με δράσεις, παρεμβάσεις, παραγωγική πολιτική. Σε κάθε περίπτωση έχουμε χρέος να μην επιτρέψουμε την εξαφάνιση της φωνής των φοιτητών και μάλιστα σε θέματα που τους αφορούν άμεσα.
– Το τελευταίο διάστημα είχατε ως ΔΑΠ-ΝΔΦΚ μια έντονη διαφωνία με τους χειρισμούς της κας. Διαμαντοπούλου. Σήμερα, που το νομοσχέδιο ψηφίστηκε έχετε να κάνετε κάποιο σχόλιο;
Κα. Κατσαβού, αν και διαφωνούμε με το νόμο – πλαίσιο σε συγκεκριμένα ζητήματα, εμείς μηδενιστές δε θα γίνουμε. Εκφράζουμε σημαντικές διαφωνίες σε συγκεκριμένες διατάξεις του, ωστόσο δεν μπορούμε να παραβλέψουμε πως μέσα στο νομοσχέδιο υπάρχει μία μεγάλη δέσμη προτάσεων που περιλαμβάνονται στην Πρόταση Παιδείας της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, η οποία παρουσιάστηκε τον περασμένο Φεβρουάριο, όπως το άσυλο και η ιδιωτική χρηματοδότηση.
Ωστόσο αυτό που εν τέλει είναι απογοητευτικό είναι πως η Υπουργός έχασε μία μοναδική ευκαιρία για ριζικές αλλαγές σε βασικές παθογένειες που με το νέο νόμο συνεχίζουν να υπάρχουν. Δε γίνεται να μην υπάρχει σχεδόν καμία πρόνοια για τη σύνδεση με την αγορά εργασίας, καμία έστω πρόβλεψη για μη κρατικά ιδρύματα, για την κατάταξη των ελληνικών πανεπιστημίων προκειμένου να λαμβάνουν πρόσθετη χρηματοδότηση μέσω της αξιολόγησης των επιδόσεων τους και φυσικά ούτε λόγος για ενίσχυση της έρευνας στα ΑΕΙ. Στα ΤΕΙ δε, δεν υπάρχει ούτε καν πρόβλεψη για τον Γ κύκλο σπουδών και υποβαθμίζονται καθώς δεν έχουν εκδοθεί επαγγελματικά δικαιώματα σε πολλές σχολές.
Δυστυχώς η κα. Διαμαντοπούλου ασχολήθηκε αποκλειστικά και μόνο με την επικοινωνία προκειμένου να κερδίσει τις εντυπώσεις. Αποδόμησε μεθοδικά τα Πανεπιστήμια, βρήκε εξιλαστήρια θύματα τους φοιτητές και εν τέλει μετά από τόση φασαρία κατέληξε η πραγματική ουσία του νομοσχεδίου, να είναι κατά πολύ μικρότερη από το θόρυβο που δημιούργησε το Υπουργείο γύρω από αυτό.
– Εφ’ όσον λοιπόν ζητάτε αύξηση της εκπροσώπησης των φοιτητών, θα αποδεχθείτε την πρόταση που έκανε ο τομεάρχης Παιδείας της ΝΔ κ. Άρης Σπηλιωτόπουλος για συμμετοχή 5% των φοιτητών στις εκλογές Πρυτάνεων; Κάτι που την Τετάρτη βέβαια απέρριψαν η Υπουργός και το ΛΑ.ΟΣ…
Επιτρέψτε μου κα. Κατσαβού να σας πώ ότι το θέμα δεν είναι ποσοτικό αλλά ποιοτικό. Κάτι τέτοια τα κάνουν στα μπακάλικα. Εξάλλου, εμείς δεν ζητήσαμε ποτέ κάτι τέτοιο. Δεν ήταν στις βασικές μας προτεραιότητες η συμμετοχή και το ποσοστό στην εκλογή Πρύτανη, όπως κάποιοι θέλησαν να καλλιεργήσουν. Για το κομμάτι της διοίκησης άλλωστε είχαμε μέσω της Πρότασης Παιδείας προτείνει την ύπαρξη Πρυτανικού Συμβουλίου και την ύπαρξη Μάνατζερ σε κάθε Ίδρυμα, κάτι που άλλωστε που προέβλεπε και το νομοσχέδιο της Μαριέττας Γιαννάκου αλλά δεν εφαρμόστηκε ποτέ.
Για εμάς το μείζον ζήτημα ήταν η συμμετοχή των φοιτητών στα όργανα διοίκησης (Κοσμητεία, Γεν.Συνελευση Σχολής και Τμήματος), ώστε να μπορούν να μεταφέρονται στους διδάσκοντες και το προσωπικό, οι απόψεις και οι αγωνίες τους.
– Είναι γνωστό πως για το ρόλο και το αντικείμενο των φοιτητικών παρατάξεων έχουν ακουστεί πολλά. Εσείς όμως στις ανακοινώσεις σας κάνατε λόγο για εξιλαστήρια θύματα και «επικοινωνιακά τρικ» της Υπουργού. Γιατί το πιστεύετε αυτό; Δεν υπήρξαν τόσα χρόνια όλα αυτά τα φαινόμενα;
Αν προσπαθούσα να σας πείσω για το αντίθετο θα ήμουν το λιγότερο εκτός πραγματικότητας. Όπως όλοι ξέρουμε, οι φοιτητικές παρατάξεις έχασαν κάπου το δρόμο τους και η γνώμη που έχει σχηματίσει πλέον η κοινωνία για εμάς, είναι αρκετά κακή. Παρόλα αυτά κανείς δεν μπορεί να παραγνωρίσει ότι την τελευταία περίοδο το φοιτητικό κίνημα απαντώντας και στις προκλήσεις των καιρών έκανε στροφή προς την περαιτέρω πολιτικοποίηση του. Δεν είναι τυχαίο πως στις τελευταίες φοιτητικές εκλογές η συμμετοχή αυξήθηκε σημαντικά. 135000 νέοι άνθρωποι συμμετείχαν σε αυτές. Και σε κάθε περίπτωση ας ξεκαθαρίσουμε κάτι, ακόμη και τώρα. Από το 2007 με το νόμο Γιαννάκου, οι πρυτάνεις ΔΕΝ εκλέγονται από τις φοιτητικές παρατάξεις αλλά και οι εκπρόσωποι των παρατάξεων δεν συμμετείχαν παρά μόνο σε όργανα που ασχολούνται αποκλειστικά με φοιτητικά θέματα. Δεν μπορεί λοιπόν να κάνουμε μόδα στην εποχή μας το λαϊκισμό, το μηδενισμό και το τσουβάλιασμα, προκειμένου να εξυπηρετήσουμε τις φιλοδοξίες μας.
– Υπάρχει κάποιος τρόπος να μπορέσουν οι φοιτητικές οργανώσεις να κερδίσουν ξανά την αξιοπιστία τους στην κοινωνία;
Το πιστεύω ακράδαντα. Τον περασμένο Φεβρουάριο, όταν παρουσιάσαμε τις προτάσεις μας για την ανώτατη εκπαίδευση ήμασταν αυτοί που κάναμε πρώτοι το βήμα εμπρός προκειμένου να υπάρξουν αλλαγές στη δομή και τη λειτουργία του φοιτητικού κινήματος.
Στο μέτρο που μας αφορά όμως, αποφασίσαμε πως πρώτα πρέπει να αλλάξουμε εμείς, την δομή και την νοοτροπία μας και μετά να ζητήσουμε από τους άλλους να κάνουν παρόμοια βήματα. Θελήσαμε να επαναφέρουμε τηΝ οργάνωση μας, πίσω στο δρόμο για τον οποίο ιδρύθηκε. Τη μάχη για τις ιδέες και όχι για τις καρέκλες.
Μέχρι σήμερα αισθάνομαι πως έχουμε πετύχει αρκετά και καθημερινά συνεχίζουμε να αλλάζουμε περισσότερα. Σταματήσαμε λάθη του παρελθόντος, κόψαμε πράγματα και συμπεριφορές που δεν είχαν σχέση με μια φοιτητική οργάνωση και ταυτόχρονα πολιτικοποιηθήκαμε σε μεγάλο βαθμό πετώντας από πάνω μας την ταμπέλα της lifestyle νεολαίας που μας είχαν κολλήσει. Αυτό είναι και το παράδειγμα που πρέπει να ακολουθήσουν όλοι, ώστε να φτάσουμε στο σημείο να μπορούμε να μιλάμε και πάλι για ενιαία εκπροσώπηση των φοιτητών στην Ελλάδα.
– Τελικά είναι ζήτημα μόνο νοοτροπίας η σημερινή κατάσταση με τη λειτουργία του φοιτητικού κινήματος που αν αλλάξει θα βελτιωθούν όλα ή χρειάζονται και συγκεκριμένες κινήσεις ;
Είναι σαφώς και τα δύο. Αν είναι δυνατόν να μη μπορούμε ως νέοι άνθρωποι να αντιληφθούμε τις επιταγές της κοινωνίας, η οποία δε σας κρύβω πως μερικές φορές μας ξεπερνά. Γι’ αυτό το λόγο μια φοιτητική οργάνωση οφείλει να αντιληφθεί τον κοινωνικό περίγυρο που την περιβάλλει αλλά και τις ανάγκες της σημερινής εποχής, προκειμένου να μπορέσει να αλλάξει νοοτροπία και να κάνει το βήμα μπροστά που όλοι οι νέοι σήμερα έχουμε ανάγκη.
Ειδικότερα, εμείς στη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ προχωρήσαμε στη διατύπωση συγκεκριμένης πρότασης για τη δημιουργία ενός πλαισίου διαφανούς λειτουργίας, ώστε όλοι οι Σύλλογοι Φοιτητών να έχουν απαραίτητα καταστατικό στο Πρωτοδικείο, προσωποπαγείς θέσεις στα διοικητικά τους συμβούλια και διαφάνεια στις διαδικασίες τους. Προτείνουμε τη διεξαγωγή φοιτητικών εκλογών κάθε δύο χρόνια με την παρουσία δικαστικού αντιπροσώπου ενώ ταυτόχρονα, τη θέση της άλλοτε ΕΦΕΕ, είναι καιρός να πάρει ένα νέο σύγχρονο όργανο που θα αντιπροσωπεύει σε κεντρικό επίπεδο τους Έλληνες φοιτητές.
Πάνω σ’ αυτή τη λογική άλλωστε χτίσαμε και τις θέσεις μας για τη συνέχιση της εκπροσώπησης των φοιτητών στα όργανα διοίκησης. Δε θέλουμε φοιτητοπατέρες και πάρε- δώσε. Αλλά σας ξεκαθαρίζω σε κάθε τόνο, θα παλέψουμε για να αποκατασταθεί η αδικία του νέου νόμου, ώστε οι φοιτητές να έχουν και πάλι λόγο στις σπουδές τους. Είναι τουλάχιστον αυτονόητο ότι πρέπει να μπορούν να εκφράζονται για όλα εκείνα τα θέματα που τους αφορούν στα όργανα διοίκησης. Και σε αυτό δεν είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε βήμα πίσω.
