H ανάπτυξη δε θα έρθει από τον ουρανό
Ανάπτυξη. Μία λέξη που στην Ελλάδα της μιζέριας και της κατάθλιψης φαντάζει σαν την όαση. Άλλοι περιμένουν να έρθει με κρατικές παροχές, άλλοι νομίζουν ότι θα το φέρουν οι ξένοι και οι περισσότεροι θεωρούν πως θα μας έρθει ουρανοκατέβατη γεμίζοντας τις τσέπες μας. Όπως στην «παλιά» και δήθεν ευημερούσα Ελλάδα των δανεικών
Η ανάπτυξη όμως δεν είναι κάτι σαν την επιταγή που έστελνε ο θείος από την Αμερική στα ανίψια του για να αγοράσουν σοκολάτες. Είναι ζήτημα εθνικό και πρέπει να το δούμε σοβαρά, ιδιαίτερα μετά και τα τελευταία στοιχεία για την ανεργία των νέων. Η νέα γενιά λοιπόν, δεν έχει ανάγκη απλά από μία δουλειά. Έχει ανάγκη από ένα νέο όραμα που θα την κρατήσει στην πατρίδα, θα της προσφέρει μία αξιοπρεπή εργασία και δε θα της υποθηκεύει το μέλλον.
Είναι η ώρα λοιπόν, να δούμε και να πούμε την αλήθεια. Να αναδείξουμε σε όλους πως πρέπει να αλλάξουν οι συνθήκες μέσα στις οποίες γίνεται η συζήτηση για τη νέα Ελλάδα. Μέχρι σήμερα, σε κάθε ζήτημα που ανοίγει εκείνος που την πληρώνει, είναι η νέα γενιά. Είτε είναι ασφαλιστικό, είτε δημοσιονομικό είτε ακόμα και ζήτημα Παιδείας. Πάντοτε η ίδια πρακτική. Οι νέοι στο περιθώριο και τις αποφάσεις να παίρνουν αυτοί που χρεοκόπησαν τη χώρα. Αυτοί λοιπόν που έζησαν καλά για 3 δεκαετίες στέλνουν σήμερα το λογαριασμό σε μας, που τώρα ξεκινάμε τη ζωή μας.
Σήμερα, με την ανεργία μεταξύ των νέων στο 56.7% και το όνειρο για «βόλεμα» στο Δημόσιο να έχει εξελιχθεί σε εφιάλτη, ο δρόμος είναι πραγματικά μονόδρομος. Στροφή στην ιδιωτική πρωτοβουλία και στήριξη στις νέες ιδέες. Πρόσφατα, μέσα από την κατάθεση 40 προτάσεων για την επιχειρηματικότητα, αποδείξαμε πως η επιλογή αυτή έχει χαμηλό κόστος σε σχέση με τα όσα μπορεί να αποδώσει και ταυτόχρονα να προσφέρει πολλαπλά οφέλη. Αρκεί να μην τη δηλητηριάσουμε με όλες εκείνες τις παθογένειες που μας κατέστρεψαν και μας ανάγκασαν να γυρίσουμε χρόνια πίσω.
Το μείζον συνεπώς, είναι να αποφασίσουμε ότι θέλουμε να επενδύσουμε στους νέους ανθρώπους και τις ικανότητες τους. Τρόποι υπάρχουν, όπως υπάρχει και διεθνής πρακτική. Κυψέλες επιχειρηματικότητας, ζώνες καινοτομίας, κέντρα επιχειρηματικότητας μέσα στα Πανεπιστήμια και πόσες άλλες λύσεις που στο εξωτερικό είναι διαδεδομένες, μπορούν στην Ελλάδα να δώσουν την κινητήρια δύναμη που χρειάζεται. Και όλα αυτά ενταγμένα σε ένα νέο όραμα. Σε ένα νέο εθνικό αφήγημα προκειμένου να κάνουμε αυτόν τον τόπο να παράγει ξανά, μέσα από ένα συντεταγμένο εθνικό παραγωγικό μοντέλο.
Το θέμα, είναι να μπορέσουμε να αντιληφθούμε τις ευκαιρίες που όλα αυτά μας προσφέρουν και να ξεπεράσουμε τα στερεότυπα και τα ιδεολογήματα που μας κατέστρεψαν. Να αλλάξουμε νοοτροπία και να δημιουργήσουμε μία νέα κοινωνική κουλτούρα – θεμέλιο για το Αύριο. Γιατί χωρίς να αλλάξουμε εμείς, τίποτα δε θα αλλάξει.
* Άρθρο μου στην εφημερίδα Παραπολιτικά
