Εκτός νόμου; Ούτε για πλάκα!
*άρθρο μου στο protagon.gr | photo: Menelaos [email protected]
Για ακόμη μία φορά αποδεικνυόμαστε μετά Χριστόν προφήτες. Όλοι μας, ανεξαιρέτως. Πολιτικοί, δημοσιογράφοι, σχολιαστές, επιχειρηματικά συμφέροντα και ορισμένοι δήθεν εξαπατημένοι πολίτες. Έπρεπε δηλαδή πρώτα να θρηνήσουμε την απώλεια ενός νέου ανθρώπου από τη δράση των εγκληματιών της Χρυσής Αυγής και μετά να ανοίξουμε μια συζήτηση εφ’ όλης της ύλης για το ποιοι πραγματικά είναι;
Μεταξύ άλλων, λοιπόν, ακούμε ουκ ολίγους που φλερτάρουν με την ιδέα να τεθεί η Χρυσή Αυγή εκτός νόμου με κάθε τρόπο. Ακόμα και τώρα όμως, τη στιγμή που η Δημοκρατία πρέπει να κάνει τη δική της δυναμική αντεπίθεση, πολύ δύσκολα γίνεται αντιληπτό ότι στους υβριστές και εχθρούς της Δημοκρατίας δεν απαντάς με λιγότερη Δημοκρατία. Τους φέρνεις αποφασιστικά αντιμέτωπους με τα εργαλεία που έχει στη διάθεσή της. Στα δικά τους φονικά όπλα απαντάμε με τους θεσμούς της Δημοκρατίας μας. Απέναντι στη βία τους, προτάσσουμε την τυφλή δικαιοσύνη που δε θα εξετάζει πολιτική προέλευση ή χρώματα. Και σε αυτό είμαι απόλυτος. Δεν υπάρχει καλή και κακή βία, ούτε βία με θετικό ή αρνητικό πρόσημο.
Έχουμε ιερή υποχρέωση να εφαρμόζουμε τον νόμο σε κάθε περίπτωση βίας. Δεν πρέπει να υπάρχει καμία ανοχή και σε κανέναν.
Ως εκ τούτου οι “κύριοι” της Χρυσής Αυγής πρέπει να έρθουν ενώπιον των ποινικών τους αδικημάτων και να δικαστούν για όλα όσα ευθύνονται.
Αυτό όμως δεν αρκεί για την αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου. Είναι πολύ επιφανειακό να νομίζουμε, πως αν μπουν φυλακή μερικοί από αυτούς θα έχουμε ξεμπερδέψει με τον νεοναζισμό μια και καλή. Ακόμα λοιπόν και αν τους διαλύσουμε, θα εμφανιστούν με άλλο όνομα και θα μπούμε σε ένα αέναο παιχνίδι που δεν εξυπηρετεί σε τίποτα τη Δημοκρατία.
Όλα αυτά καθώς η Χρυσή Αυγή δεν είναι απλά ένα κόμμα ή μία εγκληματική οργάνωση, που έβαλες ορισμένους από αυτούς “μέσα” και καθαρίσαμε. Από τεκμηριωμένες αναλύσεις γίνεται απολύτως αντιληπτό ότι πρόκειται για μια οργάνωση που μεγάλωσε λόγω της απαξίωσης του πολιτικού συστήματος από τους πολίτες, ενώ τα φαινόμενα διαφθοράς και διαπλοκής τροφοδότησαν την προπαγάνδα της, ενισχύοντας σε πολλές περιπτώσεις τον δήθεν αντισυστημικό της χαρακτήρα. Πρόκειται ουσιαστικά για την τιμωρία από τους πολίτες που πλέον έπαψαν να ανέχονται την αδικία και τις πολιτικές αδιαφορίας απέναντί τους.
Αν εμείς τώρα δεν αποδείξουμε πως αλλάξαμε πραγματικά ή πως καταλάβαμε τα λάθη που έγιναν τα προηγούμενα χρόνια, τότε με τέτοια φαινόμενα δε θα ξεμπερδέψουμε σύντομα.
Θα τα βρίσκουμε συνέχεια μπροστά μας.
Και εάν δε λέγεται Χρυσή Αυγή σίγουρα το νέο μόρφωμα θα λέγεται κάπως αλλιώς.
Μπορεί τα αναρίθμητα προβλήματα που μας ταλανίζουν εδώ και δεκαετίες να μην έχουν βρει λύση στο σύνολό τους, αλλά είναι κοινός τόπος ότι αρχίζει να φαίνεται φως στην άκρη του τούνελ.
Για τον λόγο αυτό, σήμερα περισσότερο από ποτέ, χρειάζονται βαθιές τομές και μεταρρυθμίσεις σε ένα πλαίσιο κοινωνικής προστασίας, άμεση αντιμετώπιση της ανεργίας και φυσικά άμεση λύση του μεταναστευτικού. Παράλληλα, απαιτείται μια τολμηρή αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος ώστε να απαλλαγούμε από φαινόμενα ατιμωρησίας πολιτικών προσώπων που προκαλούν το κοινό αίσθημα.
Αυτό το μήνυμα όμως, πρέπει να φτάσει και στους Ευρωπαίους εταίρους μας. Οφείλουν και αυτοί να αντιληφθούν τις προσπάθειες που γίνονται από την Κυβέρνηση. Πρέπει να καταλάβουν πως μπορεί τα νούμερα να βγουν στο τέλος του χρόνου, όμως η αντοχή του κόσμου τελείωσε. Οι εξοντωτικοί φόροι, έκτακτοι και μη, που επιβλήθηκαν από την Τρόικα, πρέπει να αποτελέσουν παρελθόν το συντομότερο και να δοθεί έμφαση στην ανάπτυξη και σε νέες θέσεις εργασίας. Επίσης, τα ανεξέλεγκτα μεταναστευτικά κύματα και η καθυστέρηση λήψης ευρωπαϊκής απόφασης για το μεταναστευτικό, φουντώνει κι άλλο το πρόβλημα.
Σίγουρα τα πράγματα δε θα γίνουν καλύτερα αν δε νοιώσουμε ότι υπάρχει ελπίδα για να ξεφύγουμε από τη σημερινή μαυρίλα. Κανένας δε θα φερθεί ορθολογικά, αν δεν πιστέψει σε καλύτερες μέρες. Και όσο ο άλλος δε θα έχει να συντηρήσει την οικογένειά του, θα αναγκάζεται να καταφύγει σε ακραίες επιλογές.
Ένα μόνο είναι σίγουρο. Στην κατάσταση που φτάσαμε κανείς μα κανείς δεν είναι άμοιρος των ευθυνών του αλλά και κανείς πλέον δεν μπορεί να δηλώνει εξαπατημένος.
