* Συνέντευξη μου στη δημοσιογράφο της Real News Χριστίνα Κοραή
Νομίζω αυτό είναι προφανές. Όλοι μας συμφωνούμε σε αυτό και δε μένει παρά να το δουν και οι εταίροι μας.
Η κυβέρνηση ανταποκρίνεται στις δεσμεύσεις της και οφείλουν οι εταίροι μας να ανταποκριθούν κι εκείνοι στις δικές τους. Αυτή η λογική απαίτηση της κυβέρνησης δε μπορεί να χαρακτηριστεί ως ακραία θέση. Οι Έλληνες έχουμε κάνει θυσίες και κανένας δε μπορεί να τις παραγνωρίσει. Σε κάθε περίπτωση, ο Α. Σαμαράς έχει ένα πολύ σταθερό γνώμονα. Το εθνικό, το κοινωνικό, το συλλογικό συμφέρον. Αυτόν τον γνώμονα ακολουθούσε πάντα και αυτόν ακολουθεί.
Συγγνώμη, αλλά αυτό είναι το πρόβλημα; Εάν οι δανειστές μας συμφωνήσουν μεταξύ τους, οι εταίροι μας καταλάβουν τι πάει να πει κοινοτική αλληλεγγύη και αναγνωρίσουν ότι είμαστε εντάξει στις υποχρεώσεις μας, τα άλλα είναι δευτερεύοντα.
Μα η ίδια η κυβέρνηση είναι αντίθετη στη λήψη τέτοιων μέτρων. Άλλα οριζόντια εισπρακτικά ή περιοριστικά μέτρα δεν αντέχει ούτε η πραγματική οικονομία ούτε η κοινωνία. Γι’ αυτό ακριβώς, έχει ξεκαθαριστεί εδώ και πολύ καιρό πως τέτοια μέτρα δεν μπορεί να ληφθούν. Σίγουρα, πάντως, είναι ανάγκη να προχωρήσουν μια σειρά διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που αφορούν τόσο τις δομές του κράτους και της οικονομίας, όσο και την αναβάθμιση των δημοκρατικών θεσμών, αλλά και την αξιοπιστία του ίδιου του πολιτικού μας συστήματος.
Ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνηση παλεύουν για να απαλλάξουν τη χώρα από τα μνημόνια. Δε μπορούμε λοιπόν να συζητάμε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ειδικά τώρα που η χώρα αρχίζει να στέκεται στα πόδια της. Βεβαίως, δεν μπορεί να γυρίσει σε ελλείμματα και νέα χρέη. Εκείνο, όμως, που τώρα προέχει είναι οι διαρθρωτικές αλλαγές για ένα νέο παραγωγικό μοντέλο ανάπτυξης και τόνωσης της απασχόλησης. Ένα μοντέλο που θα δίνει προοπτική στον τόπο και ελπίδα στον κόσμο.
Εμείς παλεύουμε για να τελειώνουμε με όλα αυτά το ταχύτερο δυνατό. Δίνουμε τώρα την τελική και πιο κρίσιμη μάχη. Το καθένα λοιπόν θα έρθει στην ώρα του.
Αλήθεια τώρα, πιστεύετε πως υπάρχει Έλληνας που να θέλει την ώρα αυτή εκλογές; Υπάρχει σοβαρός άνθρωπος που πιστεύει ότι η Ελλάδα έχει καιρό για χάσιμο; Υπάρχει πολίτης που δεν καταλαβαίνει πόσο σημαντικό είναι να διασφαλίσουμε τη σταθερότητα; Εν πάση περιπτώσει, στόχος μας είναι η εξάντληση της τετραετίας.
Προφανώς δεν τελείωσε! Το είπα από την αρχή και το ξαναλέω. Το ποινικό κομμάτι της υπόθεσης είναι υπόθεση των Αρχών, της Αστυνομίας, αλλά και της Δικαιοσύνης. Δική μας δουλειά είναι να αντιμετωπίσουμε τα αίτια που έσπρωξαν τους συμπολίτες μας σ’ ένα τέτοιο μόρφωμα. Θα έχουμε καταφέρει κάτι, μόνο όταν τολμήσουμε τις μεταρρυθμίσεις που θα βγάλουν το πολιτικό σύστημα από την απαξίωση και θα αποκαταστήσουν το κύρος του. Όταν πετύχουμε να απαντήσουμε με ειλικρίνεια στα ζητούμενα των πολιτών και να δημιουργήσουμε μια νέα σχέση εμπιστοσύνης. Και εν τέλει, όταν καταφέρουμε να τους εμπνεύσουμε και να τους πείσουμε ξανά.
Για μας δεν υπάρχει καμία θεωρία. Εμείς καταδικάζουμε τη βία απ’ όπου προέρχεται, όποιο πολιτικό πρόσχημα και εάν επικαλείται. Κάποιοι άλλοι επενδύουν σε περίεργες στρατηγικές και θεωρίες. Άλλοι διακινούν τη θεωρία της καλής και κακής βίας που ουσιαστικά τροφοδοτεί τη βία, υποκινεί την αντιβία και διχάζει την κοινωνία. Επιτέλους, όμως! Είναι καλή βία ο προπηλακισμός πολιτικών αντιπάλων; Είναι καλή βία το «χτίσιμο» καθηγητών στο γραφείο τους; Είναι καλή βία η ένοπλη επίθεση εναντίον εργαζομένων; Ας μην αγωνιζόμαστε για τα αυτονόητα πια.
Ποιος το είπε αυτό; Εμείς δεν ταυτίζουμε κανένα πολιτικό χώρο με κανέναν άλλο. Όταν, όμως, ακούγονται ακραίες φωνές είναι υποχρέωσή μας να ασκούμε πίεση για την καταδίκη και την απομόνωσή τους.
Τίποτε δεν ταυτίζεται με κάτι άλλο. Όμως -ξεκάθαρα πράγματα- η ένοπλη επίθεση μασκοφόρων εναντίον εργαζομένων είναι εγκληματική ενέργεια που εμπίπτει στο Κοινό Ποινικό Δίκαιο και πρέπει να καταδικάζεται από όλους μας. Κανένας δεν έχει δικαίωμα να επιτίθεται σε κανένα. Αλίμονο αν χωρίζαμε ακόμη και την ένοπλη βία σε δικαιολογημένη ή αδικαιολόγητη. Ζούγκλα θα γινόμασταν σε μια τέτοια περίπτωση. Το είπα ήδη: Είναι επικίνδυνη η θεωρία της καλής και κακής βίας. Και σε κάθε περίπτωση, οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης πρέπει να είναι σεβαστές από όλους.