Κόμματα και βουλευτές ας αφήσουν στην άκρη τους εγωισμούς
*Συνέντευξή μου στην εφημερίδα «Αγγελιοφόρος της Κυριακής»
1) Κύριε Παπαμιμίκο, διανύουμε τη δεύτερη εβδομάδα με ανοιχτές εσωκομματικές κάλπες στη ΝΔ στο πλαίσιο όχι μόνο ανάδειξης νέων προσώπων, αλλά και συνολικής αναδιοργάνωσης της κομματικής δομής. Οι αποφάσεις είναι ειλημμένες εδώ και καιρό βέβαια, αλλά αυτή η έντονη κινητικότητα, αυτή την περίοδο θα μπορούσε να εκληφθεί και ως προετοιμασία για τριπλές εκλογές το Μάιο; Άλλωστε σε όλα τα κόμματα υπάρχει δραστηριότητα στη λογική ανασυγκρότησης των δυνάμεων τους.
Η κινητικότητα που υπάρχει αφορά τη νέα φιλοσοφία πάνω στην οποία θέλουμε να λειτουργεί ο πολιτικός μας οργανισμός. Προσαρμοζόμαστε στη νέα εποχή και προσφέρουμε κίνητρα σε καταξιωμένους ανθρώπους να ασχοληθούν. Σ’ αυτό το πλαίσιο, σήμερα εκλέγουμε τους Υπευθύνους των Θεματικών Τομέων. Οι γιατροί, για παράδειγμα, εδώ στην Θεσσαλονίκη θα εκλέξουν το δικό τους εκπρόσωπο, οι δικηγόροι το δικό τους κ.ο.κ. Δίνουμε έτσι λόγο σε επαγγελματίες, επιστήμονες και εκπροσώπους κοινωνικών ομάδων που θέλουν να προσφέρουν στον τόπο τους. Ανατρέπουμε τη λογική που ήθελε το “κόμμα” να καπελώνει τα πάντα, φέρνοντας τις ίδιες τις προτάσεις της κοινωνίας στη Νέα Δημοκρατία.
2) Πιστεύετε δηλαδή ότι η κυβέρνηση συνεργασίας ΝΔ. – ΠΑΣΟΚ παρά τους κλυδωνισμούς που υφίσταται, με 153 βουλευτές πλέον, και άλλους τρεις – τέσσερις να έχουν θέσει υπό αίρεση την ψήφο εμπιστοσύνης τους, τις δύο Κοινοβουλευτικές ομάδες «να βράζουν», μπορεί να βγάλει την τετραετία;
Στόχος μας είναι να γίνουν εκλογές το 2016. Αυτό υπαγορεύει το Σύνταγμα και αυτό επιβάλλει το εθνικό συμφέρον. Οι θυσίες των Ελλήνων πολιτών και το θάρρος της κυβερνητικής πλειοψηφίας είναι αυτό που μας κράτησε όρθιους και μας βγάζει από το αδιέξοδο. Από εκεί και πέρα, η πατρίδα μας χρειάζεται επιτακτικά τη σταθερότητα. Είμαι σίγουρος πως οι βουλευτές δε θα υποκύψουν σε φωνές που επιδιώκουν το χάος, αλλά θα συνεχίσουν να βάζουν πάνω από όλα το εθνικό συμφέρον.
3) Η πρόταση της κας Μπακογιάννη για κυβερνητικό άνοιγμα στη ΔΗΜΑΡ, μπορεί ν’ απορρίφθηκε από τη Ν.Δ., ωστόσο, δεν είναι ρεαλιστικό στην παρούσα δύσκολη συγκυρία, ν’ αναζητηθούν συμμαχίες και νέες συνεργασίες ενίσχυσης του κυβερνητικού σχήματος μεταξύ του πολιτικού κόσμου; Φαίνεται να υπάρχουν πρόθυμοι, μεμονωμένοι…
Κατ’ αρχήν, ας μην ξεχνάμε πως η ΔΗΜΑΡ αποχώρησε μόνη της από την κυβέρνηση. Δεν την έδιωξε κανείς. Τώρα πάντως, που αρχίζει να φαίνεται φως στο τούνελ, είναι ανάγκη οι πολιτικοί οργανισμοί και οι βουλευτές να αφήσουν στην άκρη τους εγωισμούς και να προτάξουν το εθνικό συμφέρον.
4) Έχει αρχίσει να εκφράζεται από το ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και από βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, το αίτημα για να φύγει η τρόικα από την Ελλάδα, να φύγουμε ως χώρα από τα μνημόνια και να διαπραγματευόμαστε μόνο επί των δανειακών συμβάσεων. Είναι κατά τη γνώμη σας εφικτό, στην παρούσα φάση, με δεδομένο ότι πλέον έχουμε να παρουσιάσουμε και πρωτογενές πλεόνασμα, να επιδιώξουμε μια συζήτηση σε νέα βάση με τους εταίρους μας;
Για τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλω να πω πολλά. Άλλωστε τις αμφισβητεί ο ίδιος του ο Αρχηγός, πόσο μάλλον οι ίδιοι του οι συνεργάτες. Ας ξεκαθαρίσουμε όμως κάτι. Δίχως να λέμε πως έχουμε καταφέρει τα πάντα μέσα σε 1.5 χρόνο, χάρη στην αποφασιστικότητα του Αντώνη Σαμαρά, μπορούμε να πούμε ότι η Ελλάδα πατάει ξανά στα πόδια της. Εκεί που επαιτούσε, τώρα απαιτεί. Συνεπώς, εμείς αγωνιζόμαστε για να βγει η Ελλάδα από τα μνημόνια. Άλλοι είναι αυτοί που πρέπει να αναρωτηθούν πως θα επιβιώσουν δίχως μνημόνια. Η Ελλάδα πρέπει και θα συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις, για να πιάσουν τόπο οι θυσίες των πολιτών.
5) Κάτι άλλο επ’ αυτού. Όταν η Α. Μέρκελ και ο Β. Σόϊμπλε, δηλώνουν σε όλους τους τόνους αντίθετοι στο κούρεμα του ελληνικού χρέους, τη μόνη ικανή λύση να περιορίσει τα βάρη στις πλάτες των πολιτών, πως μπορούμε να μιλούμε για σημάδια ανάκαμψης από το 2014;
Σήμερα, η Ελλάδα έχει ισχυρά διαπραγματευτικά χαρτιά, τα οποία αναγνωρίζει η ίδια η Καγκελάριος. Με βασικό όπλο το πρωτογενές πλεόνασμα θα πάμε στο Eurogroup της Άνοιξης και θα ζητήσουμε να τηρηθεί η δέσμευση των εταίρων μας για ελάφρυνση του δημοσίου χρέους. Αλλά δεν είναι μόνο ζήτημα χρέους, η ανάκαμψη. Προτεραιότητα μας είναι η υλοποίηση ενός σχεδίου συνολικής ανασυγκρότησης της χώρας. Η πραγματική ανάπτυξη θα έρθει μόνο όταν δημιουργηθεί ένας νέος ευέλικτος δημόσιος τομέας, όταν δε θα είναι είδηση το ότι “έρχονται επενδύσεις” και κυρίως, όταν ο πολίτης θα εμπιστευθεί ξανά τους θεσμούς.
6) Η ανεργία αποδεικνύεται ο μεγάλος βραχνάς της χώρας. Είναι κατά τη γνώμη πολλών η νούμερο ένα πηγή του κακού, δεδομένου ότι όποιος δεν έχει δουλειά και εισόδημα δεν μπορεί να καλύψει τις υποχρεώσεις του προς το κράτος, αλλά και να επιβιώσει. Είστε ικανοποιημένος από τους ρυθμούς με τους οποίους γίνονται κινήσεις για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας;
Όσο υπάρχει τέτοιας έκτασης ανεργία, κανένας μας δεν θα είναι ικανοποιημένος. Μην ξεχνάμε όμως ότι νέες θέσεις εργασίας δημιουργούνται από νέες επιχειρήσεις. Αντί λοιπόν να μοιρολατρούμε, ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνηση εργάζονται για να έρθουν σημαντικές επενδύσεις, κάτι που αναγνωρίζεται διεθνώς. Επιπλέον, καλλιεργούμε μία διαφορετική κουλτούρα για την επιχειρηματικότητα, απλοποιούμε το θεσμικό της πλαίσιο και ενθαρρύνουμε τους νέους ανθρώπους να επενδύσουν στις ιδέες τους, αντί να περιμένουν κάποιον να τους βολέψει. Αν αυτό επιτύχει, θα είναι το μεγαλύτερο κέρδος από την κρίση.
7) Έχει ανοίξει μια οξεία αντιπαράθεση ανάμεσα σ’ εσάς και το δήμαρχο Θεσσαλονίκης. Τον κατηγορείτε ότι δεν έχει να παρουσιάσει έργο κι ότι το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι τα gay pride. Στο ίδιο μοτίβο θα συνεχίσετε;
Απεχθάνομαι τις κοκορομαχίες και σε καμία περίπτωση δεν είπα ότι τον νοιάζει μόνο το Gay Pride. Αυτό που είπα, είναι ότι από τη μία υπερασπίζεται τη συγκεκριμένη διοργάνωση και από την άλλη προσέβαλλε την ίδια κοινωνική ομάδα με τη φράση του. Ανακόλουθο τον είπα, λοιπόν. Σε κάθε περίπτωση ο Δήμαρχος δίνει μεγάλη έμφαση στην επικοινωνία, αλλά η πόλη χρειάζεται ουσία. Δεν έχει κάνει ένα έργο. Να βγάλει έστω ένα όραμα για το μέλλον. Δεν είναι έργο οι δέκα διευθυντές που μπορεί να άλλαξε. Η Θεσσαλονίκη χρειάζεται νέα έμπνευση και κυρίως να πετάξει από πάνω της, αυτό το γκρίζο που κυριαρχεί στους δρόμους της τα τελευταία χρόνια. Περπατούσα από το Σιδηροδρομικό Σταθμό μέχρι τη Βενιζέλου πριν λίγες μέρες και ήταν λες και ήμουν σε κάποια βομβαρδισμένη πόλη. Σκουπίδια, λαμαρίνες και κολλημένη κυκλοφορία. Για να μην πιάσω το θέμα του παρκαρίσματος, που κυριολεκτικά “δεν υπάρχει”. Αυτά καταλογίζω στο Γιάννη Μπουτάρη και δυστυχώς αυτά τα βλέπουν και όλοι οι Θεσσαλονικείς κάθε μέρα στους δρόμους.
